Ben mutlu oldum yıllarca , seni bilemem ,
Böyle güzel yılları , kolay , kolay silemem .
Senin derdin benimdi , gözyaşı döktük ,
Sarıldı kollar hasretle , sıcacık öptük .

Zaman oldu incittim , kâlbini kırdım ,
Senin için muamma , çözülmez sırdım .
Bilesin ki ömrümce sana bağlandım ,
Sende kuşku ve kuruntu , bense dağlandım .


İçime akıttım yıllarca , gizli yaşımı ,
Göğsüne koysaydım bu dertli başımı,
İstedim seninle paylaşmak sıcak aşımı .
Her zaman hayalimde yaşattım, can yoldaşımı .

Şiir bile yazamadım , kuşku ve baskıdan ,
Çiçek dahi koklayamam , bahçemde ki saksıdan .
Kişinin bilinmez hiç bir zaman , kişilik yapısı .
Hele , hele kapalıysa herkese , gönül kapısı .


Yıllar yılı silemedim , kâlbindeki kuşkuyu ,
Sadâkat vaadimi bozdun mu sandın ?
Sen zorlama kendini , TANRI bilir suçluyu !
Günaha girdimse MAHŞERDE , bil ki ben yandım .

Neden , kuşku , kuruntu , bir kere de hayra yor !
Seni sevmek kolay sanma , bence bir hayli zor .!
Yüreğimi yakan ateş artık oldu şimdi kor ,
Duygularım ne âlemde , gel bir de bana sor