/ Ergenlik sivilcelerini patlattım bu aşkın
Keşke ağzı süt kokan bir gönülle sevebilseydin beni /




Keşke...









Güneş, mum ışığından daha aydınlık değil bana
Bir yağmur mevsiminde somurtuyorum bulutların gölgesine
Ah leyli yar !
Boyumdan büyük yüreğim vardı benim
Yoldaş olabilseydin,
Önümü dahi göremediğim yalnızlığıma
Şimdi kül tablasında geceden kalma izmaritler dinlendiriyorum
Sarhoş kadehlerin inadına








Başım yastıkla asla sevişmedi
Üzerimi yıldızların örttüğü vakitten beri
Sırtımı sıvazlayan siyah kokundan kalma bir kasavet
Ah leyli yar !
Açmasaydım gözlerimi keşke
Ölüm bile selam vermezdi tanımamazlıktan gelerek bana








Artık aşkı bir bıçak darbesiyle kanatmak lazım
Bütün şüphelerden arındırıp,
Bütün verilmiş sözlerin hatrına








Siyah beyaz bir nefesin özleminde büyüttüm seni
Ah leyli yar !
Oysa bütün spotlarda ismin yazmamalıydı
Renklerden ve ışıklardan ürperen bir çocuktum, bilmezsin
Sadece ay ışığında ninni söyleyerek büyüttü annem
Ve ben, hiç ağlamadım
Aşık olunca göz yaşı dökerim diye











Kimse mesul değilken
Kaypak sıfatlı kuşların bile uğramadığı düşlerim var
Yalnızlık artık hiç sırtımdan inmiyor leyli yar !











---- aras ---