DOĞDUĞUM YERLER

Doğduğum köyün adıydı ıspanak
Ne kadar koyu gölgeliydi büyük dedemin
Diktiği, ceviz, incir zeytin ve dut ağaçları
Ne kadar sulu ve tatlıydı meyveleri
Aklıma geldikçe hala kokularını hissederim,
Üzerleri mavimsi sislere boyanmış meyvelerin

İlk baharların bitiminde, sam rüzgarlarının esişinde
Asil at yeleleri gibi dalgalanırdı buğday başakları
Arpası, buğdayı, tüm tahıl çeşitleri ve de mısır darıları
Yüz güldüren daha nice ürün bolluğu da cabası,
Bostanlıkları, bağları, verimli kavun � karpuz tarlaları vardı.

Hala oralardadır yirmi yaş yıllarımın izleri
Ne kızıl � kırey köpeklerini unuttum, ne de tazılarını
Al benekli tazılarla kovaladığım tavşanlarını,
Tavuk büyüklüğündeki yakaladığım kınalı kekliklerini,
Her güz sabahlarında sürerdim koca ayak ın izlerini
Yıllar geçse de unutamazsınız asırlık Bucak ıspanağın gizlerini.

Havasına, suyuna, insanlarının dirliğine,
Küçük ve büyük baş binlerce hayvan sürülerine,
İçerisine kurtların yavruladığı otlaklarına,
Huşu içinde sevdalanırsın, öbek- öbek kurulu göçer çadırlarına
Tepenizde durmaksızın uçan üç arşın kanatlı kartallarına
Sevdalanırsın doruklarında eksilmeyen mavi sizli dağlarına.

Elinizi uzatsanız, tutulacak gibidir yıldızları
En sisli gecelerde bile dost ışıklarını esirgemezler�
Söyledikleri sevda şarkılarıyla oyalanırsınız
Bir papatya tarlasını andırır gök kubbemiz
Bunlarla mutlu ve dinamikti oğul ve kızlarımız
Dolunay gecelerinde mavi güz çiçeklerini selamlardı yıldızlarımız.

Bu hazlar içinde çokça sefil günlerimizde oldu
Yaban yaşamı gerçeği, mutluluğumuzu hiç bozmadı
Her yanı verimliydi köyümün, çok çeşitliydi ürünleri
Her ürünün bir mevsimi, her mevsimin bir felsefesi vardı
Özenle işlenmiş, beyaz yontma taştandı evlerimiz
İçlerine davetsiz yuvalanan kırlangıçları bile sevmekti felsefemiz.

Bir zamanlar devasa ağaçlı ormanları da varmış
Çok acı; şimdilerde onlardan tek bir ağaç kalmamış,
Büyük dedem ve dedelerimizden Allah razı olsun
Allah dan bol miktarda, Ceviz, incir, zeytin ve dut gibi,
Kültür ve bol meyve veren ağaçları dikmişler de,
Bağları, bostanları ve de insanları yeşile hasret kalmamış.

Dedem oldukça varlıklıymış, onlarca köyün ağası,
Tarlalarında, bağında, bostanlarında, çalışan
Yüzlerce ırgatları, akrabaları ve de evlatları varmış
Her hasat mevsimi sonlarında önce devletin,
Aşar memurları ürünlerden aşar paylarını,
Hemen sonrasında da ırgatlarla akrabalar haklarını alırmış.

Babam ve ninem anlatırdı: Bin dokuz yüz otuz yıllarında
Benim dedem ilk �toprak reformunu� yapan adammış
On kadar köyün nün arazisini ırgatlara, akrabalarına dağıtmış
Cumhuriyetin ilk reformcu dedesine sahibim;
Köyümde herkes memnun, dedem onları toprak sahibi yapmış,
Benim doğdum köy, bir tek �ıspanak� da ona kalmış.

KEMAL POLAT


Çok güzel bir anlatımdı değerli dostumu ve şiirini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

Dedem oldukça varlıklıymış, onlarca köyün ağası,
Tarlalarında, bağında, bostanlarında, çalışan
Yüzlerce ırgatları, akrabaları ve de evlatları varmış
Her hasat mevsimi sonlarında önce devletin,
Aşar memurları ürünlerden aşar paylarını,
Hemen sonrasında da ırgatlarla akrabalar haklarını alırmış
Ne büyük bir dedeniz varmış,Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun;ne güzel bir dünya imişki bu günlerin en iyi gününden en kötü günleri güzelmiş diyeceğim.Gerçek olan şu ki;o günlerde insanın değeri vardı ve onuru vardı.Bu gün bakanlıklar bile ayağa düştü nerede ağalık.Yüreğine sağlık muhterem şaiir Ağabeyim.Kalemin hiç susmasın,Allah sana hayırlı ve uzun ömürler ihsan eylesin.Selam hürmet ve saygılarımı sunuyorum.

Hala oralardadır yirmi yaş yıllarımın izleri
Ne kızıl – kırey köpeklerini unuttum, ne de tazılarını
Al benekli tazılarla kovaladığım tavşanlarını,
Tavuk büyüklüğündeki yakaladığım kınalı kekliklerini,
Her güz sabahlarında sürerdim koca ayak ın izlerini
Yıllar geçse de unutamazsınız asırlık Bucak ıspanağın gizlerini.

Havasına, suyuna, insanlarının dirliğine,
Küçük ve büyük baş binlerce hayvan sürülerine,
İçerisine kurtların yavruladığı otlaklarına,
Huşu içinde sevdalanırsın, öbek- öbek kurulu göçer çadırlarına
Tepenizde durmaksızın uçan üç arşın kanatlı kartallarına
Sevdalanırsın doruklarında eksilmeyen mavi sizli dağlarına.

Elinizi uzatsanız, tutulacak gibidir yıldızları
En sisli gecelerde bile dost ışıklarını esirgemezler…
Söyledikleri sevda şarkılarıyla oyalanırsınız
Bir papatya tarlasını andırır gök kubbemiz
Bunlarla mutlu ve dinamikti oğul ve kızlarımız
Dolunay gecelerinde mavi güz çiçeklerini selamlardı yıldızlarımız.



Giden günler geri gelmiyor,sadece anılarda kalıyor geçen zaman içinde.Bazen hüzünle, bazen tebesümle yad edilen anılar.Geri gelmese de, yaşamak gün gelip kaleme almak,nesillere aktarmak da çok güzel bir duygu.Çünk günümüzde hangi çocuk, hangi genç böyle anılar bırakabilecekler geriye.Her şey eskiden güzelmiş, anlamı,değeri varmış.Şimdi imkanlar arttıkça hiç bir şeyin anlamı kamadı.Çocuklara ,nesillere ne kaldı ki, onlar dönüp geriye baktıkları zaman ne hatırlayacaklar anlam,değer ifade eden.Artık insanların hayattan beklntileri, anlayışları değişti.Yemyeşil ağaçların, tertemiz havanın, aile bağlarının ehemmiyetini bilen çok azaldı ne yazık ki. Soyut ve somut kavramlarının arasındaki derin uçurumlar korkutuyor endişe içerisinde bizleri..

Hüzünlendiren, yaşatan, duygulandıran usta kaleminizi ve yüreğinizi kutlarım değerli şair Kemal bey.Yine değerli ve okunası şiirlerinizden bir tanesi ve okumaya değerdi.Var olunuz.Nice şiirlerde, nice yorumlada dileklerimle.Geç kalmışlığımın özrü içinde.Saygı ve selamlarımla efendim.

Babam ve ninem anlatırdı: Bin dokuz yüz otuz yıllarında
Benim dedem ilk “toprak reformunu” yapan adammış
On kadar köyün nün arazisini ırgatlara, akrabalarına dağıtmış
Cumhuriyetin ilk reformcu dedesine sahibim;
Köyümde herkes memnun, dedem onları toprak sahibi yapmış,
Benim doğdum köy, bir tek “ıspanak” da ona kalmış.

NE EKERSEN ONU BİÇERSİN DOST DEDENİ KUTLARIM TABİ ANLIYANLAR OLMUŞSA SEVGİLERDE KAL...

kavun u karpuz u yemeyeli epey olmuş.bir dostla selamlaşmayalı da :) şiirini tebrik etmeden geçmek istemem.burda olduğunu gibi sizleri bulmak öle güzel ki...
sevgiyle ve hasretle merhaba!!!

Anıların geçmişe götürdü beni, geçmişin güzelliğine....

Güzel geçmişinizi ve yüreğinizden akıp gelen güzel şiirinizi ktluyorum.
Saygılarımla...

Saygı Değer Kemal Bey ,

Epeydendir bihaber kaldık birbirimizden ama bu çocukluk anılarınızı ve geçmişteki temiz, saf, kendi halinde bütün doğruları ve dostlukları , büyüklerin küçüklere örnek olarak , vermeye çalıştıkları terbiye ve doğruluğu o kadar aheste aheste ve bir dizi halinde anlatmışsınız ki, insan kendisini de bu tablonun içinde buluyor ve o çocukluk günlerine dönüyor. Hazı ve tadı ne yüreğimizden ne de damağımızdan asla gitmemiştir. Sizin de, bu kadar sabırla ve özenle tek tek anlatmanız bizlere, o günlerin bir meşalesi olmuştur.
Hele de, hani çoğu yazılarımızda yazmışızdır; Pirsultan veya Şeh Bedrettin diyor ya, <<Yarin Yanağından Gayrisini Paylaşmak Gerekir>> diye. Sizinde Rahmetli Dedenizin toprağını, toprağı olmayanlarla paylaşması ve CUMHURİYETİN İLK TOPRAK REFORMCUSU OLMASI TAKTİREŞAYANDIR. Allah Dedenizin ve bütün geçmişlerin mekanını cennet eylesin...
Böyle bir tertemiz olan geçmişi, çocukluk günlerimizi, tabiatı ve ürün çeşitlerini ve de paylaşımcılığı , mükemmel insanları ve insanlığı bizlere bu güzel şiirinizle anlattığınız ve sunduğunuz için en içten sevgilerimi, saygılarımı ileterek, Sizi, kutluyorum , sağlık ve başarılar dolu çalışmalar diliyorum.


Dostça sevgilerim,saygılarım ve muhabbetlerimle...

İlk baharların bitiminde, sam rüzgarlarının esişinde
Asil at yeleleri gibi dalgalanırdı buğday başakları
Arpası, buğdayı, tüm tahıl çeşitleri ve de mısır darıları
Yüz güldüren daha nice ürün bolluğu da cabası,
Bostanlıkları, bağları, verimli kavun – karpuz tarlaları vardı.


Anılarınızı yaşamış bizlere de bütün güzelliği ile yaşatmışsınız efendim.
Duygulanarak okudum.
İnsanın çocukluğunun geçtiği toprakları unutması mümkün mü.
Benim de o günlerim gözümün önüne geldi.
Halamın kızıyla kağnıya biner harman yerine gider düven sürer böğürtlen yerdik.
Hey gidi günler hey...Bana duygulu dakikalar yaşattığınız için teşekkürler.
Kaleminiz ve ilhamınız var olsun efendim.Saygılar.

Şairin doğduğu, yaşadığı yöreye hasret sıralanmış dizelerde.
Yani hemen hemen hepimizin içerisindeki özlemler.
Kutlarım efendim.

abi aldın bizi o eski günlere götürdün aklıma öküz arabası geldi şimdi kağnı derler ama.öküz arabısına ekinleri biçtiğimzde yükler harmana getirir patoza vururduk...ne günlerde o günler.ara olduk bizlere bu nostaljiyi yaşattıgın için çok sağol.saygımla

Sabah ezânından sonra böyle bir şiir okumak negüzel... günümün ilk müjdesi.
Şiirin hikâyesi, asâlet kokuyor; nemutlu O nesile... isteseniz de kimseye kötülük düşünüp gerçekleştiremezsiniz. Damarlarındaki asil kan, buna engel olur. İşte böyle nesle: "" Aslı Hû, nesli Hû" denir.

Emânet dünyâ malına meyledip- elini hakkından fazla uzatanlar; cümle âleme rezil hayâtın adayları olarak sıralarını bekliyorlar!. Allah korusun!...yollarını değiştirip- akıl ihsâ etsin. Âmîn.

Hürmedle Selâmladım; O, Mîllî Rûhu.

kadiryeter
Mart ayının son gününde,2012- TRABZON.

w.edebiyatdefteri.com/siir/588918/dogdugum--yerler
kempol KEMAL POLAT