Aklım erip düşünmeye başladığımda,
Yağmak istedim çorak topraklara
Şevkata muhtaç simalara,çocuklara
Her adımı attığımda sokaklara
Yerle bir olmuş enkazlarda
Aradım kaybolan sevdaları umutsuzca
Sığamıyorum ben artık bu bedene dünyaya
Al benide hapisim gözlerinde nasılsa

Son gönderdiğin mektubundan beri
Kuşlar konmaz, ’arı sevmez oldu çiçeği
Havada sonbahar kokusu yapraklar sarardı
Begonya yapraklarında duruyorsun çiğ gibi
Göç ediyor leylekler sıralı,yanında sevdikleri
Seyrediyorum öylece sensindir belki içlerinden biri
Sonra eğiyorum başımı kabul etmesemde gerçeği
Düşlerimde kayboldun,arıyorum yitiğimi.


Dedimya sevgili hapisim gözlerinde
Sessiz gidişin sildi tüm güzellikleride
Meyletmedim senden başkasına serde
Vurgun yedim, bi çareyim aşk mabedinde
Zaman alıp götüremedi hapis kaldım gözlerinde.