0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3942
Okunma
nice kurşunlar delip geçerken
bedenimi
hançerler parçalıyordu ciğerimi
bir dağ gibiydim eğmedim başımı
birtek sen (AYIŞIĞIM) bir tek sen yıktın beni
gülüşüne kanmaksa suçluyum
arzulamaksa kötüyüm
kendime güvendim deliyim
sorumun yanıtı yıktı beni ayışığım
gece gibiydi ruhum bulutluydu yüzüm
umutsuzdu günüm hep sövdüm
ruhumu aydınlattın yüzümü güldürdün
sen benim ay ışığım nuru ayn’ımdın
kuruyan bedenimin merhemi
solan bahçemin gülü
suskun gönlümün bülbülü
söyle seni sevmekmiydi suçum
kurun darağacını idam var
suçu sevmekmiş vurun
cellat durma hadi tak ilmeği
bir daha görmeden ay ışığımı.
SEZAİ KONUK
5.0
100% (2)
