Yansır Kral Kaya’dan günün ilk ışıkları,
Hafif bir rüzgar eser okşar saçlarımı.
İnce bir nağme duyulur uzaklardan,
Yürek sızlatan bir aşığın sazından.
Amasyalı olmak hissetmektir müziği,
Keşfetmektir içindeki sanatçı kimliği…

İhtişamlı tarihe tanıktır; Yalıboyu Evleri,
Süzülür usuldan Yeşilırmak, zümrüt yeşili.
Kimin gözlerine değdiyse, etmiştir esiri,
Alır götürür uzaklara, çözülemez sihri.
Amasyalı olmak, sevdalanmaktır yeşile,
Tutkuyla bağlanmaktır, doyumsuz güzelliğine…

Ferhat’ın “Şirin” kenti dolaşır dilden dile,
Büyük aşkları bürünmüştür tarihin gizemine.
Vur külüngü Ferhat, kayaların böğrüne,
Şirin’in seni bekler, iki gözü iki çeşme.
Amasyalı olmak, yaşamaktır efsaneyi,
Yaşamaktır geçmişten gelen sevgiyi…

Akşamın kızıl örtüsü inerken üzerine,
Yakamozlar oynaşır yeşil gözlerinde.
Göz kamaştırır Harşena, tüm heybetiyle,
Söyle;
Kim doymuş ki ben doyayım senin eşsiz seyrine?
Amasyalı olmak içmektir ab-ı hayat çeşmesinden,
Ölümsüzlüğe kavuşmaktır insanların nicesinden…

Elif Nur ALP