Astı bulutlar yüzlerini
Ebedi ayrılık tırnakların saplandığı yatağımda.

Güneş, yakalandı kırmızıya, ay doymayacak zemheriye,
Dünya saplanıp kaldı; karanlığın asilsiz cazibesine.
Günahlar, kapkara gözlerin, kokun var bir de gecenin içinde.
Azrailin yörüngesinde ilerliyor yorgun dizlerim..


Parmaklarının değdiği her yer,
Kilitlenen dişlerim, çarşafı parçalayan ellerim, şarkılar, lambalar
Mühürlü dudaklar
Siyah ….

’Madende kaybolan inci’ son okuduğum kitabın ismi
Aklıma kazıdığım kapağını, dantel misali ruhuma işlendi harfleri
Tenim bir zencinin derisi, gözlerim yitirdi tüm alacalı renkleri,

Beyaz düşler; sadece annemin bin yıl önce sütüyle doldurduğu;
Ak_var_yumda balığın beş saniyelik düşüncesinde.

Yoksa,
Giderken yüzün aynama mı değdi?
Lacivert denizlere döküldü katran,
Şeffaf camlar kan kırığı,
Bu ışığa hasret zindan_i kimin eseri?
Yansımalar senin yüreğindi.

_soluklar kesik kesik şakaklarda,