5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1553
Okunma

Şehir puslu kirli ve suskun.
Nereye dönsem taş duvarlara çarpıyorum.
Şehrin bağrı patlamaya hazır volkan,
sessiz çığlığı kalbimi koşturuyor.
_Nefes alamıyorum_
İki yüzü var şehrin ak ve kara.
Kara yüzü, acılarla kavruk.
Sessizce haykırıyor.
Şehir kaybetmiş ruhunu ,
kirlenen suyuna ,toprağına,havasına ağlıyor.
Yüreği hayallerle dolu başka diyarlarda ,
bedeni yaşamak uğruna zincirlere vurulmuş,
_ Ruhlarla dolu bu şehir_
DAĞÇİÇEĞİ
5.0
100% (5)