10
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1565
Okunma

Genç yaşta kaybettiğim yeğenimin acısı ve ondan kalan yavruların o hali en kötüsüde gözlerindeki o çocuk ışıltısının hayat ışığının söndüğüne şahit olmak ,gidenin ardından nasıl bir ailenin acı çekip onun yokluğuyla hep yarım eksik olması ,bayramlarda yada ailenin özel günlerinde onun yokluğunun verdiği kederle gülüşlerimizin acıyla yarım oluşu ve daha bir çok vakitsiz dediğimiz ama rabbimin takdiridir şüphesiz dualarla andığımız insanları düşünerek yazdım, annelik hissiyatıyla diyelim en çokta. Oğlum çok duygusaldır gözümde yaş görse yada hastalansam hep korkuyla bakar gözleri yavrumun :(
Korkuyorum anne
ölümün soğukluğunun
senin sıcak kollarından beni
Benim sıcak kollarımı
bebeğimin üzerinden almasından
korkuyorum
ANNE
Gitmek değil korkutan beni
bırakmak acıtıyor içimi
yutkunamadığınız bir hıçkırık olmaktan
korkuyorum anne
Ölümden değil
gidişimin acısından
yetim bıraktıklarımın yalnızlığından
unutulamamaktan
en çokta içinizi yakmaktan
korkuyorum annem
korkuyorum...
dagcicegi
5.0
100% (12)