Dışarıda devam eden gürül gürül bir hayat var...
Haydi durma katıl sende, kapanma karanlık gündüzlere...
Önce güzel bir makyaj yap, sonra en güzel elbiselerini giy,
O, en çok sevdiğin ayakkabılarını tak ayağına, çık sokağa,
Durma; Devam et hayata kaldığın yerden...

Sen, böyle içine kapanık bir hayata alışık değilsin;
Karışmalısın kalabalıklara, bırak yalnızlıkların hakkından ben gelirim.
Sen mutlu-mesut yaşamalısın, mutsuzlukları ben tüketirim.
İstersen hafif hafif yağan yağmurlara bırak kendini, dikkat et fazla ıslanma;
Islandığın o yağmurlar benim aslında...

Önce parkları gez, sonra sahili dolaş, yalnız caddelere de uğramayı unutma;
İyi insanlarla tanış, onlarla sohbet et, belki onlarla konuşurken hatrına ben düşerim.
Sokaklarda gördüğün kimsesiz çocukları mutlu et, başlarını okşa, tebessümlerini al;
Gülümseyen yüzlerinde benim olduğumu anımsa, o çocuklardan birinin ben olduğumu unutma;
Gördüğün her çiçeği kokla, derin derin nefes al!

Bugüne kadar hasret kaldığın her şeyi doya doya yaşa! Bırak tüm hasretler bende solsun.
İstediğin tüm çılgınlıkları yap bugün; dilersen Lunaparka git, binmeye korktuğun o Gondol’a,
Atlıkarıncaya ve Dönme Dolaba bin. Korkuyla karışık adrenalin patlamasının keyfini yaşa...
Ayakkabılarını çıkar ve sahilde dizlerine kadar denize gir. Dalgaların oluşturduğu pırıltılara bak,
Aslında o ışıltıların benim seni takip eden bakışlarım olduğunu unutma;

Akşam eve döndüğünde, bugün yaptıklarını tekrar hatırla, acıyla karışık bir tebessüm olsun dudaklarında.
Bazen kimsesiz bir çocuğun gülen yüzünde, bazen suların ışıltılarında, bazen de sebepsiz gördüğün rüyalarında;
Beni anımsadığın anları sakın unutma;
Çünkü ben hiç bir anımı sensiz yaşamıyorum, ve seni hâlâ çılgınlar gibi seviyorum...

Necati Şimşek