KOKARSA KOKSUN

Pişmiş gönüller ölendir Allahın yanında
Bu sevdanın yolunda, yürek ölürse ölsün
Âşık kişi ne de güzel kokar reyhanında
Bu yürek yangınlarında, et kokarsa koksun



Yanmak istiyorum Hacerül Esvedte kokmak
Hira dağına inmek, gönülden gönle akmak
Bilal-i Habeş’inin gür nefesinde çıkmak
Bu uğurda eğilmedik baş koparsa kopsun


Ver meyhaneci içsin, meyi susuz yüreğim
Sür toprağımı çıksın, gülistanda çiçeğim
Sar bedenimi taşsın, her halimle feleğim
Bu sarhoş kulun halvetleri girerse girsin



Hu, Hulara tutulsun, söylemeyen sözlerim
Açsın gönül perdesin, göremeyen gözlerim
Aksın günah kirlerin, yunamayan özlerim
Bu divanecik semahları dönerse dönsün



Sırlısesin halleri, ham pişmedi meyvesi
Bitmedi fani dünyada nefsinin işvesi
Ben aciz bir kulunum sana yanmak hevesi
Bu günahkârın dizlerini döverse dövsün


BİLAL TEKİN(SIRLISES)