Şahsi sevişiyorsun ateşin sana ayırdığı
kor bir parça içinde ki
kalbin mutluluğuyla
bu kadarını yeterli görüyorsun
oysa ki akıl ordularının
şöhreti okyanuslar ötesine kadar yayılmış

sen bir yol görüyorsun hokus pokus deyince
açılıp kaybolan
adını ezberinde tutamayacağın kadar
oldukça imla hatalarıyla dolu
mevsiminden habersiz
bir yol belirginleştirmek
istediğin

hadi cep aynanı çıkar ver bana bakayım
yüzüme sağdan sola
sayayım nakışlanan
benlerimi

birden fazlalar evet
ama ben bu yüzden
tanrı’ya küsemem ya
şükrediyorum yine de
en azından yuvaları
olmuş yüzüm benlere

yüzsùz de olabilirdim düşünsene!

Yada düşünce kafamı bir yere vurunca hatırlamak istemediğim başımda
birbirlerine kur yapan
kuşların cıvıltı sesleri

yol bu kadar işte
ne sen onu geçmek iste ne o seni
nasılsa açık unutulan
logarların haritası
onun elinde..