Geceler boyu uykusuz
Bu hayatı tatsız tuzsuz
Yaşarımda aç ve susuz
Ben Leyla’sız yaşayamam

Apaçık ortada konu
Ne olur bilmem ki sonu
Çook seviyorum onu
Ben Leyla’sız yaşayamam

O benim başımın tacı
Çekerim onunla acı
Dertlerimin tek ilacı
Ben Leyla’sız yaşayamam

Onsuz dünyam boşmuş meğer
Ölürüm uğruna değer
Bırakıp giderse eğer
Ben Leyla’sız yaşayamam

Bana Leyla’mı getirin

Ebemin sesi soluğu kesilmiş
Hastaneye kaldırılmıştı
Biraz yattı gözlerini açmamış
Ebem beni çok severdi
Babam aradı oğlum gel dedi
Vardım hastaneye ebemin elini tuttum.
Ebe torunun yakuphan geldi dedim.
Ebem gözlerini açtı
Helallik iste dediler
Zor anlar yaşadım
Helallik istedim ama konuşamadı baktı
Duygusal anlar yaşandı
Gözyaşları aktı
Bizim buralarda babaanneye,
anneanneye ebe denir.
Bende kısa bir not düşeyim.
Eğer birgün benimde sesim soluğum kesilir
Gözlerim kapanırsa hastaneye yatırılırsam
BANA LEYLA’MI GETİRİN
Leyla’mı görürsem mucize olur.
İyileşir ayağa kalkarım.
Leyla’m gelmezse ölürüm.
Son nefesimde bile Leyla’mı görmek isterim.