Ey diyar! Haykır artık! kus varlığıma kinini!
Haykır ki herkes duysun efsunundan nefretini!
Ne duruyorsun hadi öldür! toprağında dikilen bu etten suretimi..
öldür ki bileyim aşkın akıbetini..
Bir depreminle sallansın altımdaki toprak, kurulduğum mimber..
Yırtılsıın tabanlarıma dokunan kaskatı varlığın.
Dağılsın helva misali çatlağında, umudumdan kaleler..
Devrilsin üzerime, gökyüzü denen karanlığın..

Ey deniz! Diril artık, doğrul da kalk yerinden!
En kudretli girdaplarınla çehreme dolan,
Al nefeslerimi, tek tek sök ciğerimden
Yut beni bir balık misali sende kaybolan..
Öyle bir yok et ki, ne beden ne ruh bulunayım,
Yok et ki en derin kuyuların olayım..

Ey güneş! Yaklaş bana, yaklaş da sarılayım
Alev öksür gözlerime, hiddetinle kavur
Kanım pişince damardan azap fışkırayım
Çıksın sıcağınla yüreğimden aşk denilen gavur
Kaynadıkça dağılsın kemiklice kollarım
Küllenip ağıt olsun isimsiz umutlarım…

Ey Yıldızlar! Neden? neden beni kandırdınız!
Işığınıza aldanmışım, her gece görünürken..
Uzaklardan şiir olup aşkı anlattınız!
Zerk ettiniz yüreğime, gölgenizde yürürken…
Yetmiyor işte sığmıyor, gördünüz, kalp denilen kalıba,
Yıkılın üzerime gitmeden alın canımı, alın sabaha...



Yanlızlık İklimi adlı hatıra defteri 22.03.2012