televizyon gazete derken olduk mu televole toplumu
on bin gün buyhude probaganda ile geçdi
uyutuldu kundakta sakallı sakalsız aydını aymazı
ninli ile geçti yıllar aç susuz tıngır mıngır
uyuda büyü davul zurna ile yürü

gazete küpürlerinde yazdı en güzel toz düştük peşine
yalanı yuttuk beleş diye doğruya söğdük
sokuldu aramıza nifak dövüştük emperyal kucağına
ey sallaba başlı dalkavuk mutlumusun
kardeşce kuçaklaşmak sanki kötü imiş
oldu olucağına birde bir birimizi yedik
ahtopot sarmış her karış toprağı
iliklerine kadar sömürdü seni ve beni
hani iyi idi libaralizim,
kötüydü sosyalizm
vur kafanı duvara neye yarar az daha uyursan
gelecek kara kafalı işte tam yersin zokayı
göremezsin sen ilelebet demokrasiyi
uyu annenin ninnisi ile yürü yazılarda büyü
kıçında çöp sofranda paslı kaşık
bulursun bedava bulguru
elini avuşturup yersin zıkkımı
sanki yediğin beleş arın terin vergin inek
sende bu kafa varken ne yapcaksın güneşi
yeşili maviyi
kanına girmişse uşaklık

irfan KÖKTEN