2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1224
Okunma
gögsümüzde beslerdik sevgiyi mukedes bilmiştik aşkı
vurmamıştık ahbabı sırtından tutmamıştık insana kin
bir düş kurmuştuk biz, bir insan dahi aç kalmıyacaktı
yetimler horlanmıyacaktı renge ırka bakılmıyacaktı
koparılmıyacaktı çiçekler dalından
temiz bir deniz olacaktı ölmüyecekti kuşlar
talan son bulacaktı ormanlar dağlar nehirler bize kalacaktı
hani analar ağlamıyacaktı
avttu bizi köhne çarkında zalım
yerle bir etti aşkı sevgiyi
öğretti bedenlere ihaneti nefreti
yıktı duyguları zalım
şimdilerde yalan aslını geçti dürüslük hapsedildi
kuytularda kaldı insanlık
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz