0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
976
Okunma
Çiçek dalında
şiir kağıtta
güzel.
Fazladan
yerçekimi
hissediyorum
bu gece.
Kırmızı bir ışık
yanıp sönerken
pencereme 3 km
uzak bir yerde
kuşlar
susmayı
tercih ediyor.
Yanında değilsem
beynimin
en karanlık
köşesine sıkışmış
bir hücrenin
içindesin demektir.
Arkamı dönüyor
kesintisiz
yanıp sönen
o kırmızı ışığı
görüyorum.
Ne işe yarıyor
bilmiyorum.
Kim koydu onu oraya?
Ya da beni
buraya.
Çıplak bedeniyle
ters köprü
kuruyor
ölüm
ve
cesaretin varsa
bak diyor
bak ve gör
tersten
hayatı…
5.0
100% (2)
