Güneşten önce uyanmak…
Aceleyle yenen kuru çörek
ve bir bardak sıcak çaydır
kahvaltın.
Bindiğin toplu taşıma araçları
kendini iyi hissetmeni sağlamaz.
Asık yüzlü insanların
ten teması vardır.
Yol boyunca
tanımadığın insanları koklar
mevsim kış olduğu için sevinirsin.
Çünkü koku
katlanılabilirdir.
“Modern toplumların ihtiyacıdır toplu taşıma…” böyle derler.
Büyük yalan!
İşe geç kalmanı istemedikleri için
ya da kendi dört çekerlerine
biraz daha yol açmak için bu yalanı
uydurduklarını bilmezsin.
“Medeni yaşama hakkı tanınmayanların
zorunlu ihtiyacıdır toplu taşıma…” Gerçeği budur!
Toplama kampına giden masumlardan
farkın
araçların modernliğidir.
Derken akşam olur.
Patrondan önce
işten çıkamıycağını bilirsin.
Kendine patron denmesi
hoşuna gider iktidarsız hergelenin.
Çift şeritli yolda 4x4’ü ile
hız denemesi yaparken
sen toplu taşımada yerini almışsındır.
Oturuyorsan kendini şanslı sayarsın.
Eve dönüş yolunu oturarak geçirmek.
İşte bu kadar küçülmüştür
hayattan beklentin.
Her sabah
asla şikayet etmeden düzenin
yeniden parçası olarak uyanmak.
Yedi bin iş günü…
Aceleyle yenen kuru çörek
ve bir bardak sıcak çaydır kahvaltın.