olsun sen genede de,insan sadece umutlarıyla vardır...

insan kaynaklı öğretiler beni doyurmuyor,bildiğim tek şey bir tanrı var,aradaki iletişim iddiaları kocaman bir hikaye,tanrı bütün canlılarla başka bir dille konuşuyor anlamayan sadece insan bana sorarsan,o yüzden inancına saygı duymakla birlikte ben almayım sağol demek istiyorum...teşekkür ayrıca katkın için...

İbrahim Aleyhisselam misafir ağırlamayı çok severmiş ve sofrasından da misfiri eksik olmazmış ! Bir akşam üzeri evine davet ettiği misafiri ateşe tapanlardan biridir ve sofraya oturduklarında adama besmele çekmesini rica eder ama adam ben senin Rabbine inanmıyorum; neden besmele çekeyim ki diyerek çıkışır ve kızgın olarak sofradan kalkarak evi terkeder ! Mecusinin gitmesi üzerine, Allah peygamberine; Ya İbrahim ! O kulum bana ibadet etmediği halde, ben yetmiş senedir ona rızık veriyorum ve iman etmediği halde hiç bir zaman da rızkını kesmedim ama sen onun imansızlığını yüzüne vurarak misafiri incittin !

Bu hikayenin devamı da var ama benim anlatmak istediğim: Allahın nazarında kulları eşittir ve nefes aldığı sürece de hiç bir kuldan ümit kesilmez ! Kulu cübbe giyse de, giymese de veya çıplakta dolaşsa; onun kuludur ve onunla kulu arasına asla girilmez ! İnsan cennete de girse onun kuludur, cehenneme de girse onun kuludur ! Nasıl kul istiyor sorusuna gelince: cevabı gönderdiği Kitapta ve Resulünün sünnetinde aranmalı ve model kişilik olarakta Allah Resulü bize en güzel örnek kişiliktir !

abi niye yoruyon beni yav,söyle ona inanalım,aynaya baksak tersimiz gözüküyo,denize baksak ufkumuz kadar su,bunların sebebi bir şey var diyorsun ,adınıda koymuşuz ;tanrı,derdi neymiş mesele orda,kafasındaki insan şekli cüppeli mi acaba,yoksa banamı benziyo....

Evet !Aynadaki suretini ve seni gören aynı zanneder ama aynada ki suret mukayyettir; sen mutlak ! Onun orada ki varlığı sana bağlıdır !
Şöyle düşün: sen tuvalde üç boyutlu bir resimsin ve doğmakla birlikte başladın olmaya ve senin resmin ancak ölünce tamamlanır ! Sürekli değişmektesin ve her an yeniden yaratılmaktasın ! Ressam her zaman tekti ve eşsiz ! Ya da şöyle düşün: deniz dalgalandı ve sen sadece dalgaları görüyorsun ve dalgalara bakıp sadece dalgalar var diyorsun ama bu denizin olmadığı anlamına gelmez !

anladım,ressamdan şüphem olmadı ki hiç,sadece dali mi picasso mu ona karar veremedim,fırça darbeleri öyle çok benziyo ki birbirine...

Aynı şeyi konuşup; farklı görüyoruz ! Demem o ki; sen aynanın karşısına geçmesen; bir suret görülür mü? Hayır ! Madem sen aynanın karşısına geçince suret görülüyor; o halde o suretin sebebi ve aslı sensin; yani ortada resim varsa, ressamda olmalı diyorum ! Sen ne zaman kendini bir resim olarak görmeye başlarsan; işte o zaman, ressamı da bulursun diyorum !

küçük gördüğüm yok ki en az onun kadarım,aynadakiyle yani,öyle bir derdim yok başka şey konuşuyoz galiba...

Hayır ! Sen sadece et ve kemikten ibaret değilsin diyorum ! Yani boşuna yaratılmadın ve sadece sen kendini küçük zannediyorsun !

anladım galiba,"bakışıp durun "diyon,"neticeyi sonraya bırakın"...

Aynada gördüğün senin tecellin; sen ise onun !

klasik bi yorum olmuş,ne yapmalıyım sonuçta aynada kendimi seyretmekten başka...

mevsimden...

fark kötü değildir umarım...

deniz be bu netten nasıl kurtuluruz,hani bi yorum yapıyozda bütün insanlık bizi izliyo duygusu varya ,ondan,nasıl anlatacaz kendimize kendin çal kendin oyna olum bu meydan"felsefesini...

:)))
sen öyle diyosan bilge insan...

nerdee,bu meret sekiz, dokuz ,bilemedin on dedimi şiir yazdırıyor adama,ötesi yok yani....

33de olur:))
olurmuydu ki?

korkma doksan dokuzu bulamadım daha...