Ben sevdayı dün anlattım, senin yaşadığın yere düşen; kokusuydu kainatın
Kainat martıların kanadında, kaküllerini dolaşıyordu
Kaküllerin, ürün vermez simsiyah bir tarlaydı o zamanlar
Her bir kıvrımında bin âşık oynaşıyordu...

Dün öğrendim, her uzvun bir başka sevda sebebiydi senin
Güzelliği tanımlayamazdım ama, seni sana anlatabilirdim
Seni sana anlatabilirdim ya, anlattığımın sen olduğunu ellerin bile bilmezdi!

Ellerin sen kokardı, ben seni ellerinsiz özleyemezdim!
...

Korkak bakışların vardı, mum ışığında titrerdi omuzundaki gamze
Benim,
Benim gözlerim dudak ucundakine takılırdı
Gülümseyince, omuzundakini aratmazdı
Savsata ya bunlar...
Kulağıma aşina kokan, yokluğun asıl...
Asıl seni bana unutturmayan; olmayışındı!

Şimdi yokluk aynasında oturuyoruz elele seninle
Sen bana bakıyorsun, bakışların unutturmuş bana beni
Ben aynada dahi göremiyorum ruhumun aksini...

Var olmak istiyor muyum, sormak bile hadsiz...

Asena Gülsüm Güneş