I.
Seni okur
Yalnızlığımı yazarım
Evet ben okur yazarım

Sensizlik
Benim yazgım

II.
Sorsam sana kalabalığız
Tutayım desem elini
Kalabalıklara dokunamazmışız

III.
Öznesi sessin cümlelerimin
Yüklemi de
Hiç bir tamlama sana tamamlayamıyor beni
Dizeler yazıp beyazı karalamaya hiç gerek yok
Sayfaya `Sen` yazsam şiir oluyor işte
Ağaç yeşilleniyor ormanlar yeşil gök yeşil

Birde yalnızlığım olmasa
Sensizliğin dramı
İşte bu çölde serapsız kalmak gibi
Hiç çekilmiyor

IV.
Melankolik alkolik polemik
Arızalıydı dünya
Ya da aradıkları yer yanlıştı

Ben mesela
O beyaz evde hiç oturmadım
Patilerini yalayan o karabaş hayır benim olamaz
Bilemiyorum
Belki de sen her gece yanlış eve girdin

V.
Değmezdi
Hiçbir savaşta değmediği gibi
Çünkü alınan şey hiçbir koşulda verilene eş değer değildi
Aşk ateşe yenilmiş ti

Öğretti öğretti
Şahadet yokmuş bu işte
Parçalanırmışsın o kadar
Bir tek hayallerin sana kalırmış
Onlarda isyankar

Şimdi söyle bana
Gönlüm tamamlanamaz mı?
Özürlerle dolu yüreğim nerede
Hiç bir karartı hırsız olamaz artık
çalınacak bir şey kalmadı ki bende

VI.
----Bu zamanlarda uyuyor olmak isterdim senin koynunda
Ama hep sayıkladım-----

Sen söyle karanlıklar prensesi sen şahidimdin
Birde şahitliği hesaba katılmayan Allah
Siz söyleyin diyeceğim ama
…

Şeytan yatak ta gri ve parlak
Kıvrılıyorum yanına yatamıyorum
İşte bu başlayamamak
Bitmemiş bir kabus ortası
Rüyamda sana kavuşmak dileğiyle
Yapabildiğim
Sadece sayıklamak

Vakit çok geç inanç için biliyorsun
Medeniyet aşkıyla çoktan vedalaşmış
Jübilesini yapmış vicdan
Ölünce papaz pilav yermiş
Birde hepiniz prensesmişsiniz
Ve gemide kadın uğursuzluk getirirmiş
Bunlar benim laflarım değil
Yalnız uyuyamayışlarımda dudaklarımdan çıkanlar
Kendine gelme kavgasında söylenmeyecek kadar hafifler
Bunlar hala terazinin boş kefesinden beslenenler
Acı ama çaresiz

Kaç İsa yı çarmıha gerdiler bir bilseniz
Ya da kaç Muhammet şehidi verildi bu çatlaklara
Kırmızı üstüne kırmızı
Kırmızı üstüne kırmızı
Elbet beyaz oldu duvar
Hep mevsimsizdiler
Hep isimsiz

En son hatırladığım tv yi karıncalar sarardı
Ben parazit olurdum
Sesimi duyar ağlardım sonra
Bir de hıçkırıklar var
Çocukluğumdan yadigâr
Aynadan damla damla düşerlerdi ben biriktirdim
Her sabah sürmek için yaralı duvarıma
Çünkü bitap düşerdim
Birde zamanla boğuşmak istemezdim

Sonra müjdelerdi güneşi şeytan ve giderdi
Seni görmek yine hayal
Yine kalırdım ben yalnızlığımla baş başa


VII.
Umut delinin dikenli tellerine takılmış
Duymuyor musun güvercinin çığlıklarını
Bir Haber var ama
Bu acı haykırışlar hayra alamet değil
Cehenneme alınmaz ki beyaz
Neden geciktiriyorsun ölümü Azrail
Sen cellâttın
Zebani değil.........................