5
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
907
Okunma
yarınlara dönüktü yüzüm
çığlığımı içimde zorluyordu zaman
beyaz tenli düşler
giyinmişti ayaklarına beyaz ruganlar
yürüyorlardı
gömüldüğüm hüzün topraklarının üstünde
kımıldarken
dünle başlamış gün
sanki büyüyecekti yer gülleri soluğumun soluksuzluğunda
el aman
sömürüyor kendi dönemecini buruk tatlar
korkusuz acının
okunurken son duası
hayata değemiyordu
niyetli kaybedişler
tutukluda tüm düşlerin kepenkleri
ihtiraslar yağdırıyordu ahir sonsuzluğa
öyle ki
ölmeden hiçbir yüreğin omuzlarına kelepçe vurulamazmış
ki,,
fısıldadı hüznü ayrımlar
ya tek
ya da hiç
....
5.0
100% (8)
Cevap Yaz