Kızılcık şerbeti içtik avunduk,
Aşk bedasi diye, zehirmiş meğer.
Sinemiz bağrımız yandı kavrulduk,
Umut değil o yar tacirmiş meğer.!

Boynumuza aşk halkası geçirdi,
Diyar diyar kapı kapı gezdirdi.
Sevdamızı kurda kuşa yedirdi,
Asıl derdi hakir görmekmiş meğer.!

Onu bile yaptı çektik sineye,
Attık içimize yar’dandır diye.
Yarin zehri baldır dedik demeye,
Zehre razı olduk zıkkım’mış meğer.!

Düştüğümüz kadar düştük dillere,
Evirdi çevirdi türlü hallere.
Postumuzu çaldı yerden yerlere.
Ezip posamızı sıkmakmış meğer.!

Ne suyumuz kaldı ne de posamız,
Can derdine düşmek oldu tasamız.
Takvimden gün saymak yürek kaygımız,
Gün saydırıp zulüm etmekmiş meğer.!

Yar etmedi camiye kiliseye,
Yaranamadık gitti hiç kimseye.
Beynamazlık oldu elde sermaye,
Bir çıkmaza mahküm etmekmiş meğer.!

Ha bu gün ha yarın geldi gelecek,
Vakti saatini kim ne bilecek.
Öldükten sonrada kahır çekecek,
Cehennem azabı vermekmiş meğer.!

TİRYAKİ bu kahır nereye kadar,
Çek çekebilirsen ölene kadar.
Ne dersen de al bendende o kadar,
Derdi bizle maytap geçmekmiş meğer.!

16 Mart 2012
22.22