Bir yanım kan
Diğer yanım hülyasına dalan yıldızlar
Gece susmuş… Geceye pusu kurmuş insan
Bekliyor eli tetikte perişan
Hangi namlunun ucunda can.
’’Binlerce yılda yapılan altın yaldızlı kuleler
Bir… Bir, yıkılıyor… Yakılıyor
Şeytan ayetlerinden sureler.

Güller dallarından tek tek koparılıyor ,,

Edep musalla taşında
Özgürlük ağlıyor yanı başında
Kim özgür?
Kızıl namlu güvercin uçurtmuş
Kelle koltukta; Anamın bebeği yirmi bir yaşında / ölüyor.
Kırarmış göğsünde vurgun yiyen adam
Taş kesilmiş mezarı başında
Tek gördüğü kan
Çocukluğu meleklerin bakışında.
Saldan başka ne ki şu denizlerde ki
Gemi var demeyin bana
Son gemiyi kâğıttan yaptım
Sularda ıslandı / battı.
O insana daha yakın
O gülümseyen bakışında, gözleri salkım… Salkım
Ah özgürlük!
Sana meydan dayağı atan cüssem.
Çocuk gözyaşlarıma boğmuşum bir karış toprağımı
Bilmem özgürlük; ben kime küssem
Bir faili meçhul ağlıyor... kundağında
_Son güvercin kuleden düşmüş
Sunağına kurşun sıkıyor… Roma’nın askerleri.
Dili kesilmiş müeyyideler
Fosillerin entrikalarına boyun eğer
Yok, artık adalet, Yok artık özgürlük
Işıksız fener çarmıha gerilmiş… celladına mutluluklar diler.
Ayaklarım kan, başım sara nöbetinde
İşte size özgürlük; işte size mahşer
Ey okuma özürlü dünya!
İnsanlık, özgürlük; Yüce kitabın kudretinde.