Hani “gözlerini çok seviyorum” derdin ya bana
Şimdi,
Aynaya her bakıp
Gözlerimi her gördüğümde
Seni hatırlıyorum…
İçimden aynaları parçalamak geliyor
Tıpkı paramparça olmuş hayallerim gibi
Ve ağlıyorum….

Ben olmasam da tebessümün eksik olmasın yüzünden,
Birgün bensiz kalsan da ağlama derdin,
Gül derdin…
Yıldızlar toplardım saçına gökyüzünden
Yağmurun sesini ne çok severdin..
Şimdi ne zaman yağmurun sesini duysam
İçimden koşmak geliyor sırılsıklam
Gittiğin yere
Ve gittiğin yağmurla…

“Birgün bensiz kalsan da ağlama, gül derken,
Birgün sensiz kalacağımı biliyor muydun birtanem…
Ağlayacağımı bilmiyor muydun
Çekip giderken…”

Hani,
Hani beni sevdiğini söyle derdin saatlerce bıkmadan
Oysa ben,
Bilir misin bıkmadan
Aylarca, yıllarca bile söylerdim
SENİ SEVİYORUM…
SENİ SEVİYORUM…
SENİ CANIMDAN BİLE ÇOK SEVİYORUM…
Şimdi kime seni seviyorum desem
Seni hatırlıyorum..
Seni hala ilk günkü kadar
Ve ilk günkü gibi
Çok SEVİYORUM..
Ama biliyorum..
Sen yoksun artık biliyorum..
SEN YOKSUN…

İSMAİL ALDEMİR / 28 EYLÜL 1993