8
Yorum
2
Beğeni
4,7
Puan
1100
Okunma

Seyyar lambalar gibi yer değiştiriyordu yakamozlar
Simli bir halı gibi dalgalanırken deniz...
Ne dolunay vardı aklımda ne sarı güller...
Bir avuç huzurdu elimdeki
Ve yüzüme damlalarıyla vuran mavi kokusu...
Benim en çok bildiğim şeydi aşk
Beni en çok değiştiren şey...
Bildiğim ne varsa aşktan öğrendim
Ve gün geldi arkamda bıraktım yol arkadaşlarımı.
Dün birisi;gözlerimi alamıyorum,dedi
Aklımı karıştırıyorsun...
Bunu diyen sevgiliyi ne geç hatırlattı yeni gün.
Kırmızı güller,artık kitaplığın üzerindeki kırmızı güller değildi
Ne çok sevmiştim.
Bitti...
Arkamda kalanlar da ne yazık ki,
Artık beni kaybetti...
5.0
83% (5)
3.0
17% (1)