05.25’te geldi Şiir Perileri.
Aç, dedi bir ses gönlünü
Aç ve göster içindekileri.
Bir cam gibi saydam ol.
Görsünler ne olduğunu.
Öğrensin senin çok sevdiğini zanneden öyle göründüğünü
Ve sevmediğini zannedenler,
Tanık olsunlar muhabbetine.
Açamadım.
Belki bir kanser gizli bacağımda,
Belki boynumda uykuda.
Belki tüm kemiklerimi sarmış durumda.
Öyle bir an gelir ki;
Beyindeki tüm hücreler, tüm kelepçeler açılıverir.
Ah ne saçma oldukları sadece o an anlaşılıverir.
Bütün korkular ve tereddütler ne kadar boş.
Belki düşünürken paylaştıklarını,
Bir an için çok özlemişsin
Ve o da aynı anda seni düşünürken,
Sen onu unutuvermişsin.
Doğru doğruyu tek bir noktasından keser.
Anılar nadir bulunan inci taneleridir.
Sözler mızrak,
Nasıl kullanırsan kullan.
Ah ben çok değerliyim.
Ama kendimi gizleyecek kadar mı?
Yoksa açacak kadar mı?
Karar veremedim.