perdeler inmiş sanki tüm gözlere
görmezden gelinen onca yorgun yüze
inat olsun ki bir söz dahi çıkmadı giderken
nergis rengini almış dudaklarından..

tüm ihtişamıyla dikili duruyordu giderken hasretin karşımda
darmadağın bir kargaşanın içinde kalmaktan
koca lavların içinde yanmaktan beterdi gidişin aslında

üstü kapalı gönül kapılarına dayanmak ne fayda şimdi
ya da seni verip alan kadere aldanmak
ben dokunamadıktan sonra yarim sana
ne farkeder çivi çaksam bu fani dünyaya...

bir garip serzeniş var kulaklarımda
yaşlı bir adamın yorgunlugu var üstüm başımda
daha yirmime basmadan düştü hasret acısı bagrıma
güzel birgün görmeden düşürdü aşk beni yataklara...

Belki de ;
okyanusu deniz sanıp dalmak benimkisi
sürmeyi bilmeden araba kullanmak belki de
ya da yürümesini bilmeden adım atmak
oysa ben sadece yüzmeyi bilmeden senli hayata dalmak,sürmeyi bilmeden sana gelmek,yürümesini bilmeden sana koşmak istedim..