Çok istedim ,
Belki çok istediğimden de olmadıya bilemiyorum.
Ama bildiğim bir şey var canım çok yanıyor.
Canımı yakan neydı olmayışı, bu aşkın sürmeyıp bitişimiydi?
Yoksa sana inanıp güvendiğim içinmiydi?
Bilmiyorum ama ,
Çok istedim.
Seninle ömrümü birleştirmeyi,
Hayatında bir çiçek olmayı.
Ama olmadı ,
Senin yolun başka bahçelerde
Benim yolum ise acılar hanesinde artık.
Nasılda inanmıştım oysaki,
Senide benim gibi sevdiğine.
Ama nasıl inanmıya bilirdimki ?
Sana aşık olmakdan başka bir şans tanımadın ,
Öyle güzel bakyor ,o kadar çok hoş konuşuyordunki,
Kapıldım sana,ruhum ruhuna kancalandı sanki.
Kendine dogru çekiyordu .
Senın ,sevdiğin sevdiğim ,
Nefretin nefretim,
Sözlerin sözlerimdi,
Aynı şeyi beğenip aynı şeyden konuşuyorduk.
Sevdiğimiz şarkılar bile aynıydı.
Oysaki sen damar dinliyordun,ben sanat müziği seviyordum.
Ama senleyken damar dinlemekde çok güzeldi.
Dinlerken kendimden geçiyor ,
Benim için seçtiğin sarkılarda kayboluyorduk.
Çok istedim ,
Çok ama olmadı.
Ben kadar sen çabalamadın bu aşk için.
Belkide ben ah aldım .
Biri de ben gibi delice sevdi,
Bende senin olduğun gibi görmedim aşkını,
Kimbilir ,belkide sen daha iyisini buldun benden kat kat üstününü.
Belki o daha güzeldir.
Senin ruhuna hitap ediyordur kim bilir ?
O kadar çok soru varki aklımda ;
Seni bu kadar severken nerde yanlış yaptım anlamıyorum.
Analamıyorum bende bu kadar nefret edecek ne gördünde kaçtın.
Çok isdedim ;
Hemde çok ,kovsanda gıtmem dıyordum ,
Ama olmadı gurum ağır bastı ve canım yanıyor .
Bitti !Olmadı ve sonsuza denk bitti aşkım.
Sen ayrı yerlerde ayrı hayatlara karıştın ,
Bense kaldım burda, kendi "virane ruhumun yıkıntıları" arasında.
Oysaki ne çok isteşmidik başda ikimizde,
Tek olmayı bir olmayı ,olmayacak duaya amin demeyi.
Olmadı !Olmayınca olmuyor işte
BİNNUR DOĞAN