bahar gelse güneş doğsa ,benim kalbim ısınmazki
çiçek açsa böcek uçsa ,benim gönlüm aşka doğrulmazki
bir rahata eremeden bu kalp huzuru bulmazki
... aşık oldum ben gökteki ilaha ,bu dünyayı yaradan yüce büyük allaha

bu dünyanın her danesi bilmece
yaşadıkça öğrendiğim sadece çile çekmece
çok düşünürüm akıl erdiremem bu gidişe
gece gündüz tekva dursanda amellerde yok ki hazine

derviş derki allah diyen yanılmaz
ruhun elbet hakka uçacak bedenin kabul olmaz
günahların sevapların arşın ederde sorulmazmı
ahret kapısında beklemekle, cennetlik olunmazki

yunus derki yeter artık
isteme bu dünyada yalan olan malı
mala temah edeni ,dost edinme
incitme yerde gezen karıncayı

misafiriz bu dünyada sam yelleri gibi
bir varmışla bir yokmuşun arasında sir gibi
ödünç canlar yolda bizi hep bekler
mazarlıkda sıralanmış eş dost kısım kısımlar

işte geldim gidiyorum bu dünyadan,
göç edeceğim elbet birgün uyanağım rüyadan
taklı talaşını neyleyim , çıktım hayatın ayıkladım ömür rayından
sizin olsun yalan dünya istemem , bu dünyada kabir kadar yerin korkarım hesabından

şiir ceylan yılmaz