0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
891
Okunma
Maskelerin
altındaki yüzleri tanıyor
yine de
oyuna devam diyorsun
yağmurun yeni yıkadığı
ve güneşin yaladığı
parlayan kaldırımda
yürürken.
Cillop gibi kaldırım tek çöp yok.
Ya ruhun?
Isırmayan it
koşmayan at gibi bekliyorsun
sıranın geleceği günü...
Kanserin sorumlusu sigara mı gerçekten?
Peki ya üzerinde öldürür yazmayan kadınların?
Daha ne kadar hızlı yaşayacaksın
bir o kadar hızla yaklaşırken
ölüme...
Aileni bırakıp gittiğin günü hatırlıyor musun?
Keşke daha geç gitseydim demedin mi hiç?
En büyük keşkedir hayat.
Kalbin ölçü birimi karat olarak belirlendi
birileri tarafından…
Giderek hızlanıyor hayat,
fren yok,
tünelin sonundaki beyaz ışık
kozmik duvar
ve
çarpmadan
duramıyacaksın…
Kedinin tırmaladığı an
hissettiğindir
gerçek hayat...
