kalbim
çocuksu
masum
özleyişlerin peşinde

güneşi gördüğünde
umursamadan ardındakileri
yürüyor izinde
ateşinde ısıtıyor
üşüyen ayalarını
bir çift sabi gözde
büyütüyor umutlarını
bazen
bir ovada durduk yere açan çiçekte
bazen
karlı bir dağın kuçağında
boy veren kardelende
huzuru bulup
dindiriyor susuzluğunu

kalbim
koca dünya’yı sığdırıp
sindiriyor içine
zulmü
sevgisizliği
anlamak istemiyor
sorgulamalar boynu bükük
neden
niçin
değer mi

ufukta iken mevzi
kapıda iken beklenen son
kalbim
niyaz’da
yüreklerdeki paslar
yağmurlarla
pak olur
insanlık merhametle kurtulur

insana’a
çiçeğe böceğe
verilen emeğe
merahemete
şevkate
muazzam kabiliyete
kalbim ninnette
şükür YARAB

kıyım’ın
hesap anına değin
sürecek kıyam’ına
ah......

affet..Ya RAB


kalbim
sıksık mahzunlaşıp
ağlıyor
kalmadı kalbimin mecali
bilmem anlayan olur mu
bu hali



11.03.2010