kapılar ardında kapalı bir kapı...
bir adım daha atsam ötesi ölüm...
her kapıda asılı olanyürek damlası
yakıp yok etmeye kalkacak bütün anahtarları...
gittiğinden beri kurak geçer gönlümün dört mevsimi..
bir damla yağmur duasında gelişine şiirler kurgulayan
imtihan perisi...

gitsem diyorum can perisi,
gitsem kendimden sana...
mühür vurulsa dilime susarsam bana konussam sana...

anlatsam diyorum bin defa ölsem,
nasıl öldüysem öyle dirilsem..

ben ezelden ebede çıkmaz sokaklarına otağlar kurduğum,
yüreğime dokundukça katre katre çoğalan yalnızlığın
boynuma doladığı hayali sevdanın sahibi,
sen;bir tebessüm gözlerken gözlerimden
damlayan yaşların,her biri boğazıma takılıp kalan haram hıçkırıkların,
incecik sesini sabahları pencereme taşıyan martı çığlıklarının,
içimdeki gülleri aleve veren mevsim-i baharların sahibi...

hatırlıyorum mevsim bahardı...
sen giderken avuçlarımda sakladığım yapraklar kanardı...
ruhunu asırlar önce teslim etmiş sokaklarda arkandan ağlardım,
saklandığını sandığım köşe başlarında seni arardım..
arkasıunda bi yerlerde kara kara geceleri sakladığına inanmadığım güneşe
seni sorardım...

mevsim bahardı...
sevdamın bir gece vakti koynumdan usulca ç/alındığı
gidişine ve aslında hiç gelmeyişine adaklar adanan sözler kesilen o mevsim bahardı...
bahardı,
ufacık bir anda suretinle gözlerimin kesiştiği,
içimdeki kimsesizliği bastırırcasına muhafaza ettiğim
ömrü hayatımın durak noktası...

baharla uyudum baharşla uyandım senelerce belki de...
yarım kalmışlıkların öyküsü namluyu çevirir alnıma
alkışların koptuğu sevdanın son sahnesinde
içimdeki boşlıuk küçülür,
ufalanır can kırıntıları tabiri caizse,
söner sahnenin ışıkları
içeriğinde hep "SEN" kokan çığlıklarla birlikte haykırırım adını...
dön nolur!
nolur dön!

bahardı...
sebebini kestiremediğim ayrılıkların mevsimi...
vuslatın birinci yılında
kanayan gözlerimden dudaklarıma damlayan alevlerle
sonsuz sevgiyle anıyorum seni...

imkan/sızım 13.01.2012
Elif T.