ÖLÜMÜN YAŞI YOKTUR
Sarmadı mı seni hiç ölüm korkusu
O ölüm ki bir gün kurar sana pusu
Yolun yarısında mıyız orasını biz bilemeyiz
Yaptığımız bazı yanlışları kendimiz silemeyiz
Ne kadar yaşasan da bir gün öleceksin
Başladığın yere herkes gibi sende döneceksin
Bir gün sende ansızın çeker gidersin
Sanma ki bir daha geri dönersin
Ey Azrail! Bilirim, gelince beklemezsin
Tükenen vadelere saniye bile eklemezsin
Azrail geldiğinde kaçamazsın sağa sola
İstesen de vermez sana bir saniye mola
Umrunda değildir ölüm döşeğinde hayat acısı
Artık senin için başlamıştır ölüm sancısı
Ölüm sancısını ölenden başka kim bilir
Söyle hadi ecel geldiğinde elden ne gelir
Bedeninde ne varsa hepsini soyarlar
Ne kadar temiz olsan da seni son kez yıkarlar
Seni de o bembeyaz kefenle sımsıkı bağlarlar
Karada giden imamın kayığına koyarlar
Ecel bakmaz kimsenin kaşına, gözündeki yaşına
Yatırırlar seni de o meşhur musalla taşına
Dört kişinin omzunda sen de gidersin
Nerdeyim, nerde gidiyorum sende dersin
Sen kılmasan da senin namazını kılarlar
Uzun yolculuğa herkes gibi seni de yollarlar
Seni de herkes gibi bir çukura gömerler
Arkandan Allah rahmet eylesin derler
Dualar okunur senin de kabrinin başında
Senin de adın yazılır bir mezar taşında
Çok geçmez herkes gibi sen de unutulursun
Koca bir çınar olsan da bir gün toprak olursun

07.03.2010