bir çizgi kalp şekli alabilir Kusuri
peki senin kalbin ben şeklini alabilir mi?

aklımın tamamında sesler
fazladan görünen renkler
gel düşünelim Kusuri
her ne kadar bize göre olmasa da bu eylem
herkesin boş bir kümesi vardır
gel biz doldurmaya çalışalım bizimkisini

ışıksızlık

bir hapishaneyim Kusuri
avlumda kuyruklu adımlarla volta atıyorsun
bunca yıl
lehimlemişim kendime kendimi
bana bir pencere açabilir misin Kusuri?
manzarası bin gülüşlü bir düşe bakan

ışık

bak toprak tarafından yazılmış
bir orman var karşımızda
kuraklığı cılız çimler doğurmuş
ağaçlarından büyük kuklalar oyulmuş
gidelim oraya Kusuri
gırtlak bulduğunda içimizde yaşamak
gidelim oraya
ve keselim tüm kuklaların iplerini

dün gece göğe
son genç yıldızımı astım Kusuri
yirmi dokuz etti
baktım
daha önceki yirmi sekiz yıldızın vaziyetine
kusursuz değillerdi Kusuri
değillerdi
defolu da olsa insanın geçmişi
tanrı’ya iade edebilir mi göğsündeki kalbi

yaşıyoruz Kusuri
gecenin omurgasını ters çevirerek
uyanıyoruz kusursuz sabahlara

bana kararlı bir ayna uzatır mısın Kusuri?
sınamak istiyorum
yorgun mimiklerimle
bir aynanın halet-i ruhiyesini
öz artık bir zaman yanılgısı Kusuri
birbirine geçmiş insanlığın diyalektiği

hadi biraz temiz hava alalım Kusuri
ama lütfen siyah giyme
“kusur görenindir” Kusuri
görenindir
benimsin
kusurlarınla sevdim ben seni
gördük biz
diğerlerinin göz bebeklerinde
vahşetin katmerlenmiş halini



jir-fhrn-mç