5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1303
Okunma
Toplar gümbürdedikçe; bil ki bağrım yanıyor,
Elim, kolum bağlandı; ciğerim de kanıyor,
Yemyeşil Fırat’ımdan, kıpkızıl kan akıyor,
Bağrımdan kopan Irak, baştan başa yanıyor.
Dicle’m de öksüz kaldı, Şaddül Arab ağlıyor,
Seksen yıldır ayrıyım, mâzim beni bağlıyor,
Musul, Kerkük, Kerbela; Türk bağrımı dağlıyor,
Şimdi dizlerin(i) döver; Arab, Türk’ü arıyor.
Irak, ırak değildi; sınırda kapı komşum,
İhânet etmedin mi, sen bana arkadaşım?
Hani; İngiliz dosttu, dinimiz bir kardeşim!
Irağın kara bahtı, petrol için yanıyor.
Amerikan, İngiliz; gelmiş surları döver,
Gökten bomba yağıyor, yeter Allah’ım yeter,
İki yaşında bebek, hastanede can çeker,
Yine sabah oluyor; Basra, Bağdat yanıyor.
Bir anne siper olmuş, yavruların(ı) koruyor,
Şarapnel parçaları sanki adres soruyor,
Bâbil’in bahçeleri, alevden kavruluyor,
Demokrasi adına; Basra, Bağdat yanıyor.
Zâlimle elbet Rabbim, bir zâlimi yok eder,
O zâlimin sonu da, olacak ondan beter,
Çıkmış dünya arzına adaletten bahseder,
Döktükçe uçak bomba; Basra, Bağdat yanıyor
Doların çizmeleri mâbedimde ne gezer?
Tanklar hedef doğrultmuş, din kardeşimi ezer,
Akıllı füzeleri hudutlarımda yüzer,
Alev topuna döndü; Basra, Bağdat yanıyor.
Bütün dünya seyirci, kim ne bekler bilinmez,
Arab Arab’a düşman, Mısır’a güvenilmez,
Kuveyt kapıyı açmış, Arabistan küs, gelmez,
Irak kan gölü oldu; Basra, Bağdat yanıyor.
Her yerde kan ve dehşet, al istedin esaret,
Bu savaş savaş değil, sokaklar doldu ceset,
Senin bu yaptıkların anlamsız bir cesaret,
Saddam, işte eserin; Basra, Bağdat yanıyor.
İhânet bedelini, hürriyetle ödedin,
Belki yıllar geçecek altında çizmelerin,
Gülmeyi unutacak, doğacak bebelerin,
Yangın sönse de Bağdat, yüreğimde kanıyor.
5.0
100% (2)