23
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1382
Okunma
her güne kış günü döşeyenler
buğu yapmaz solukları
kim yaşar yeşilin cennetini
kuru dallar işlemiş gözeneklerimize
bu gidim ne kadar da ters bize
koltuklarda insan yok
insansız devriliyor makamlar
boğazımıza değin buz dolduk
yarın bahar gelecek derken
su oluklarında donuyor sular
uzatmıyor elini yar
kıştan düş/e
düşecekken
bir gün gelecek bahar
çiçek açacak şiirler
bırakacak heybesini
doru bir atın sırtından
duru bir suya
değecek dostun ayakları
iliklerine işleyecek suyun ılık şarkısı
eritecek kış bütün buzlarını
kırılacak kalıplaşmış buzlar
usun çekiçleriyle
biz bu koltuğa yayılan
yayvan gülüş değiliz
başladı düşmeye cemreler
savaş naraları atılırken
bir düş uzaklardan uzatıyor elini
buzlardan kayacakken memleket
yürek sızım
ey!
23. 2. 2012 / Nazik Gülünay
5.0
100% (21)