3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1400
Okunma
Bu kalabalıklardaki ’ben’miyim bilmiyorum.
Kabuklarımı çatlatınca yıllar
Ben ’ o ’ değilim, hissediyorum.
Dallarıma sarılınca sarmaşıklar,
Yapraklarımı titretince damlalar,
Köklerime ulaşınca sular,
Soluk bedenimden tiksiniyorum
Ormanlarda dilsiz sevgililerim
Koyu yeşil ve ıslak.
Karlar altında çırılçıplak.
Fırtınalarda,
Sessizce sevişebilirdik ancak.
Dağlarda değil, şehirlerde korkuyorum
Yönümü levhalar kaybettirdi
İşaretleri yosunlarda arıyorum.
Kimse sorgulamıyor,
Kimse beni yargılamıyor,
Günahlarımdan utandırmıyor.
Yıldızlar kadar uzak artık bana,
Akıl satan bilgiç kadılar.
Ormandayım, duruyorum, susuyorum, dinliyorum,
Kapalı gözlerim, ahiret kadar umutlu,
Nefesim, son nefesim kadar huzurlu,
Yaşıyorum...
Cevap Yaz