____Gönül ehli Can Ağabeyim Mustafa Yaralı’ya____

Geldim ki dinleyim, gönül Saz’ını,
Kimseler gelmemiş, meydan yerine!
Nasibim azsada, alam azını,
Yaram pek çok, belki şifâ birine!

Can Ede’m, kapına geldim koklarım,
Gönül çiçeğini, derip saklarım,
Kalbim almasada, var kulaklarım;
Birinden birine, tozu sürüne!

Herşey dilimizde, köz yokmuş öz’de,
Dışarda arama, melanet bizde,
Müslümanız deriz, hemide sözde;
Alâmeti yok ki, tende görüne!

İşler şaklabanlık, amel eyleriz,
Dile her geleni, tartmaz söyleriz,
Doğruyu süreriz, yetmez paylarız;
Yol sorup yiteriz, Hakk’ın körüne!

Hevâ’da, heveste, Şeytân ustamız,
Nasıl şifâ bulsun, böyle hastamız?
Güya ilim, irfân dolu tastamız;
Kibr evinde imân, nasıl barına?

Ozan İlo’n aha, geldi gidiyor,
Muhabbetle dolu selâm ediyor,
Bir nefsi yediyor, bir o yediyor;
Rabbim uğratmasın yolum Nârına!...
08.09.2007/23.08

EDE : AĞABEY