Issız sokaklarda yağmur şakırtıları düşüyor kaldırımlara
Kaldırımlar sessiz,çocuklar sessiz
Bir haykırış duyuluyor uzaklardan
git gide uzayan yollar, korkutuyor bakışları !

Gelecekte,böyle korkutuyormu acaba çocukları ?

Siren sesleri yankılanırken etrafta
Arka sokakta bir çocuk , soğuk diyor çok soğuk
Kaldırımlarda yankılanan bir ses,çınlatıyor kulaklarını
Sıcaklığını, uzaklarda hissettiği bir el uzanıyor yüreğine.
Bakışlarını yavaş yavaş kaldırıyor yerden.

Her yer karanlıkken,bir tebessüm aydınlatıyor dünyasını
Güvenli bakışlarında , uzatılan ele sımsıkı sarılıyor.
Kahraman ne demek onu bile bilmeden
kahramanı oluyor biri hayallerinin.

şimdilerde adını haykırdığı gecelerin,
sabah olduğu bir dünya kuruyor düşlerine
Bende diyor,bende onun gibi olacağım
Bende karanlıkları aydınlatacağım.

O çocuk artık gözlerini kapadığında Kabuslarla uyanmıyor,
geleceğe dair umutlarını yitirmeden güvenle atıyor adımlarını
en masum hayalleriyle dalıyor rüyalara , çünkü biliyor
Geleceğin güvenini ona o sağlıyor.