Arada sırada Aklıma Gelir Yaşanmışlıklarım

ve ben tekrar yaşarmışçasına ağlarım

Mutsuzluğuma ve Ağladığıma kimse tanık olmaz

Çünkü ben gülerken bile ağlarım.

Sahte bir maske takıp dolaşırım

Nefretlerimi ve kinlerimi içimde saklarım

Çünkü Ben odak noktası olmaktansa

Sır gibi gizli kalmayı düş sayanlardanım

Tabi mutluluklarım vardır kısa süren,

Kahkalarımda vardır yalan yanlış kaybolup giden

Kiminin baş parmağıyla ittiği şeylerde vardır

Benimse gecelerce ağlayıp ulaşamadıklarım

Bu hayatta Öğrendiğim çok şey oldu en önemlileri şuydu:

Kimseye güvenme ve fazla değer verme !

İşte bütün mesele bundan kaynaklanıyordu.

Bu hayatta Kaybettiğimde çok şey oldu

Ama vazgeçtiğim hiç bişi olmadı

Çevremde kim varsa hep umutlarımı kırdı

Ama hayallerime kimse dokunamadı

Ve bana kimse elini uzatmadı.

Hatırlıyorumda kopkoyu karanlık gecelerde

Sessizce gözyaşlarımı içime akıta akıta ağladığımı

Gittikçe anlamsızlaşan hayatıma yön çizmeye çalıştığımı

Ben Yanlızlığımla oturup Yanlızlığa Söven insanım

ve biliyorum ki benimle aynı duyguları paylaşan bir çok insan var.