Seni tanıdığımda henüz bebektin daha
Öyle sevimliydin ki gözümü alamadım
Benziyordun geceye ışıltı veren mah’a
Bâzen sana bakmaktan uykuya dalamadım
Öylesi güzeldi ki senden gelen her sedâ
Gecemi gündüzümü severek ettim fedâ


Fazla uzun sürmedi emekleme devresi
Yürümeye başladın daha dolmadan yaşın
Büyüyen bebeklerin mâlûmdur bu evresi
Düştün dizin kanadı, bâzen yarıldı başın
Lâkin çabuk alıştın sağlam basmaya yere
Bu yüzden de almadın pek fazla yara bere


Giderek büyüyordun önlenemez biçimde
Yürümek şöyle dursun, sen artık koşuyordun
Günden güne büyüdü senin sevgin içimde
Hırçın ırmaklar gibi aktıkça coşuyordun
Seninle geçen zaman ömrün en güzel faslı
Zîrâ sana vurgunum, ben Kerem’im sen Aslı


Berâberce büyüdük biz seninle el ele
Senden çok şey öğrendim olamasam da şâir
Bâzen sesim yükselse, koparsam da velvele
Hepsi senin içindi, hepsi şiire dâir
Samîmice paylaştım şiir ve düz yazımı
İnan senin sâyende çok eyledim azımı


Birinciyi kutladık, iki, üç, dört, beş derken
İşte nihâyet geldik senle altı yaşına
İyi ki geç kalmadım, seni tanıdım erken
Ve yazdım gönlümdeki listenin en başına
Duysun ve şâhit olsun bu söze cümle âlem
Başka yerde yazmıyor, yazmayacak bu kalem.


Kurulum aşamasında tanıdığım için kendimi çok şanslı saydığım Edebiyat defteri âilemizin 6. yaşını kutlar, emeği geçen herkese şükranlarımı sunarım.
Hep birlikte nice yıllara İnşaallah...


.