4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
8441
Okunma
Mardin şehrin Akres’i,
Kıbleyi gösterir ibresi,
Havasından soluk alan
Ne derdi kalır ne stresi.
Mardin Diyarbakır arası,
Değer kazanmış arsası,
Pekmeziyle isim yapmış
Koca bağ üzüm deryası.
Doğdum büyüdüm Akres’te,
Gül topladım deste deste,
Unutamam ben köyümü
Akres derim son nefeste.
Kimileri kalmış hala köyde,
Kimileri Bursa Yenişehir’de,
Kimileri İstanbul Esenler’de
Kimileri ise Trakya Edirne’de.
Artık ikamet fark etmiyor,
Bağlar güçlüdür kopmuyor,
Akres köyü unutulmuyor
Özleniyor hasreti bitmiyor.
İbrahim Akbaş
05.03.2012
Değerli arkadaşlarım ben Akresli değilim. Akres bizim köye yakın bir köy,
Eee Akresli değilsen neden bu şiiri yazdın diyecek olursanız çok değerli Akresli arkadaşlarım var bu şiiri tüm Akresli arkadaşlarım için yazdım ve tüm Akreslilere Armağan ediyorum.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz