Bizim köydeki evimize gittim çok değişmiş,
Balkondaki portakal ağacı kurumuş gitmiş,
Tavanlarda mantar çıkmış tahtalar küflenmiş
Velhasıl köyde ev diye bir şeyimiz kalmamış.

Bahçe duvarı yıkılmış iki bahçe bir olmuş,
Üst bahçenin toprağı alt bahçeye yürümüş,
Avluya gölge veren incir ağacımız kurumuş
Velhasıl köyde ev diye bir şeyimiz kalmamış.

Üç kapılı avlumuzun sağlam bir kapısı kalmamış,
Mini banyomuz demode olmuş diye boşaltılmış,
Güzelim mutfak yıkılmaya mahkûm bırakılmış
Velhasıl köyde ev diye bir şeyimiz kalmamış.

Sınıf yaptığım odam farelerin havalimanı olmuş,
Astığım fişler sökülmüş yerine banyo kurulmuş,
İlime bilime ara verilmiş son nokta konulmuş
Velhasıl köyde ev diye bir şeyimiz kalmamış.

Balonlarla süslediğim minik odam değişmiş,
Açık pembeye boyamıştım pembesi gitmiş,
Özenle süslediğim odamın güzelliği bitmiş
Velhasıl köyde ev diye bir şeyimiz kalmamış.

Emektar anamın yaptığı tandır bakımsız kalmış,
Bahçedeki şöminemiz harabe üstü açık kalmış,
Tahta yemlikler kırık sökük bir çivi çakılmamış
Velhasıl köyde ev diye bir şeyimiz kalmamış.

İbrahim Akbaş
02 11 2010 (1)