velhasılıkelam;

Aklıma Kafka'nın değişimi geldi...ancak:

yaşanan çağın getirisi bazen mutasyona sebep olur ve muhtemelen tüm mutasyonlar organizma üzerinde olumsuz etkilere neden olurlar...gibi saçma u sapan bir cümle kurduktan sonra insanın tarihine dönmek istiyorum;

haydaa..

Yaşlılığın tarihi üzerine söylenecek bir şey yokmuş.. tüm kahramanlar ya çocuk ya genç imiş... ya da hep öyle anımsanmışlar ya da bilinçaltı işgal edilmiş insanın...

değişim demişken sanayi ilk çağ, orta çağ, yeni çağ, yakın çağ yaşlılıklarını da düşünmek lazım elbette... tarihsel yolculuğu neydi yaşlılığın, kayda değer olmadığından mı bir tarihi olmadı hiç?!..

Modern toplumlarda yaşlıların gerektiği gibi kurallı bir davranış biçimi olması gerektiğini öğretmişti bize ama bu günün postu yaldızlanmış modernizmi ise yaşlılığın daha alacalı, daha cafcaflı daha cazip olması gerektiğini öğretiyor ve dayatıyor bize.. çcukları, kadınları, gençleri pençesine alan rant meselesi günümüzde yaşlılara da el atmış ve malesef her şeyde olduğu gibi, yaşlılığın da içini boşaltmaktadır.
Yani daha ukalaca anlatacak olursam: yaşlıların arzularını tatmine yönelik bir kararlılığa sahip olmaları, canlı, dinamik, sürekli yeni tercihler yapan tüketiciler haline gelmeleri gerekir .Bunun yolu Estetik cerrahi, kırışıklık giderici kremler, losyonlar, saç dikimi, seyahat, spor, seks vesaireden geçer. Yaşlılık artık tedavi edilemez bir hastalık değildi..(! )

Gelinen nokta: misketini yitirmiş bir çocukluk, sevincini büyütememiş bir gençlik ve içi boşaltılmış bir yaşlılıkla başbaşayız.. gerisi şiirde, şiirin satıraralarında...