0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3325
Okunma
Bazıları akşam ölürken
Akşamları severim, ben
Gündüzler bana düşman, geceler dost
Bu vakitte anarım hatıralarımı
Bu vakitte bırakırım karanfilimi
Bitmiş aşkların üstüne
Ve bu vakitler bağlar beni hayata
Kendimle, sadece benimle baş başa
Bu vakitlerde ben hep kendim olurum
Düşmanım gündüzlerde, hep yalanımdır
Ben, ben olmaktan çıkıp
Başka vaziyetlere bürünürüm
Gündüzleri siyah; ama geceleri pembe
Bukalemun olurum
Bazen isyan eder, çekerim restimi;
Akşamlar sadece senin değil, derim Haşim’e
Şarap sadece senin değil, derim Hayyam’a
Bütün dertliler gibi meze yaparım şarabı akşama
Ve ben hep kaybolurum bu vakitlerde
Kayboldukça da ben, ben olurum
Gündüzler sizin olsun, akşamlar benim
İşte akşam ve ben, buradayım
Ya sizler neredesiniz?
28 Nisan 2011
