Yoksulluk büktün belim üstümden gitmez selin
Hiç sen bıkmaz mısın ki bizi yiyip doymazsın
Umuda aş pişse de hiç yol bulur mu delin
Lime lime parçalar bende derman koymazsın

Yoksulluk dinmez çile köz düştü aylarıma
Bir rahat vermedin ki nan ateş pahasına
Alnı terler de koydun hiç düştü paylarıma
Bir gün yüze gülüp de düşürmedin hasına

Yoksulluk zor gerçekten ister ilim ister din
Şansın yaver gitmezse günlerin olur gece
Adalet yol bulursa belki doğrulur belin
Cahilin yoksulu zor hayatı çöz bilgece

Yoksulluk bedendeyse gönlü geniş tutmalı
Komplekse düşmeyip özle çabalamalı
Eve haram sokmayıp helal lokma yutmalı
Beterin beteri var zoru aralamalı

Çıkınca sırttan çuha takılır üste cübbe
Diploma yok sayılır işe köçek sarılır
Kula nasip olmazsa tersine döner kubbe
Tüm kapılar kapanır ilim cahil de kalır

Yoksulluk şansla güler şansı olmayan düşer
Allah akıldan yoksul koymasın hiç kimseyi
Gün gelir gönül pişer gam ve kasvetler gevşer
Namussuz ve şerefsiz doldurmasın keseyi

Yoksulluk çıkmaz içten değerler kaybolursa
İnsanlık kopar kökten hayat düzelmez olur
Aile de tüm biter kalmaz saygı koparsa
Çıkara verir selam vefa çöpe savrulur

Yoksulluk bir kadına çekilmez çile olur
Kendin bilen erkekte kadın şeref şanıdır
Kadın yılda bir günle kalpte ece mi olur
Mümin yürekte kadın gönüler sultanıdır

Yoksulluk gel de etme yeter günah bu cana?
Bu dünya da bir nasip bana hak değil midir?
Kahır çökertin içe yığdın hicranı bana
Verdiğin bunca elem bana bir sebil midir?




(07.03.2012)AZAP…