( 05-05-2008- Kadıköy)

Her gün bir sebep bulurum ağlamak için,
Gözlerimden akan yaşlar san ki, birer sicim.
Hele okurken, yazdığım şiirleri, hep senin için,
Acı ve kederle doluyor yüreğim, işte o biçim.

Gezme isteğim yok, dört duvar içinde sıkıştım kaldım
Hatıralarla, hem seninle, hem de sensiz, yaşıyorum.
Acı ve keder içinde dolup, dolup taşıyorum,
Ne kadar çok sevmişim seni meğer,kendime şaşıyorum.


Senin vefatınla etkilendim çok, çok derinden,
Kâlbim paramparça, pek çok yerinden.
Bilmez oldum yaptığımı, üzüntümden, kederimden,
Bütün taşlar oynadı, sabit durduğu yerlerinden.

Aramakla aslâ bulunmaz senin gibisi,
Hem alnım yazısı,hem de Tanrı vergisi.
Hiç kimse su dökemez senin eline,
Hasta iken bile hayrandı herkes,nezaketine, şivene.