Üftade düştü gönlüm, sinendir mukaddemim
Zarif naleynin gibi, bin perişan et de git
Kalbimin özlemine; yurtsun sariçiğdemim
Ay gibi gamzeleri, göze mihman et de git
.
Tamir edemez kimse, benliğim beter harap
Bade bulmaya değil, sana bakar her serap
Sevgin ile mücella, fırınlanmış bu türap
Gizlendiğim dünyayı, yerle yeksan et de git
.
Mest eder kül nefesin, zalim; hayranım sana
Aşka geldim tavlanıp, yolum, seyranım sana
Kitabım şark cebimde, heyhat küfranım sana
Bir lahzacık bak bana, derdi derman et de git
.
Yarim ki cehenneme, basmış cebren kadem’i
Yok değilsin tapmaya, tavaf ettim adem’i
Ancak görür safiler, zevk ile beka dem’i
Vur gülün şebnemine, birebir kan et de git
.
İndi ruhun nefsimde, sefil olmuş kambere
İhram bozdu garibim, aşık miski ambere
Kırk gün ziyareti var, o yüce peygambere
Haccac için yoksulu, artık kurban et de git




Üftade :: Düşmüş. Fakir, biçare. * Âşık, tutkun
Mukaddim :: Önce gelen, önceki
Mihman :: Konuk misafir ( kalıcı )
Mücella :: sırlanmış parlatılmış cilalanmış
Haccac :: hacıların hepsi ( ümmeti Muhammet )s.a.v


...