İSYANLARIM

Yetim yoksul bir çocuk, yalnız gurbette.,
Anlatamaz acıları, bu birkaç kelime.
Küfürler etmiştim, o zaman, ne geldiyse dilime.
Dua edemezdim, beni dünyaya getirenlere elbette!

Çocukluk çağımda, çok defa isyankar oldum.
Gurbette kimsesizdim, nisyanla doldum. Bir anda duyduğum yazık ki acı ve kindi.
Ne kadar pişmanım Tanrım, biliyorsun şimdi:

Hamd-ü sena olsun san ey yüce Tanrım, !
Kimi zaman aç kaldıysam da, şimdilerde tok karnım,
Senden yardım gelmeyeydi şimdilerde ben yandım!
Bazen günah işledim, bilirsin ya şeytana uydum


Gençlik ateşi bu ya, hiç sönmeyecek sandım,
çileli geçse de gençliğim, geri gelmeyecek anladım.
Öyle zaman geldi ki, tövbekar olup, zikrine daldım
Yalanmış bu alem geç de olsa inandım